Κάθε 4 χρόνια οι Κανόνες Αγώνων Ιστιοπλοΐας ανανεώνονται. Γενικά, οι αλλαγές μπαίνουν σε ισχύ μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έτσι ώστε να μπορούν να δοκιμαστούν για 4 χρόνια πριν από την επόμενη Ολυμπιάδα. Αυτή τη φορά, η επιτροπή της World Sailing, που είναι υπεύθυνη για τους κανόνες, αποφάσισε να εφαρμόσει τους νέους κανόνες, παρά το ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβλήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19.
Παρά τη διαβεβαίωση ότι “δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές”, στους Κανόνες Αγώνων Ιστιοπλοΐας υπάρχουν 97 αλλαγές, άλλες περισσότερο σημαντικές άλλες λιγότερο. Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε μία περίληψη όλων των αλλαγών στους Κανόνες Αγώνων Ιστιοπλοΐας. Δε θα αναλυθούν όλες οι αλλαγές, παρά μόνο αυτές που αφορούν στο Μέρος 2 και κάποιες για τις ενστάσεις και τις αιτήσεις αποκατάστασης. Στη νέα έκδοση των κανόνων, σε πολλούς απλά άλλαξε η αρίθμησή τους, διότι έγινε μία σημαντική προσπάθεια να οργανωθεί καλύτερα η δομή τους. Επίσης, σε γενικές γραμμές έχουν αυξηθεί και έχουν γίνει πιο αυστηροί οι περιορισμοί για τα Πρόσωπα Υποστήριξης.
Ξεκινώντας από τα Σήματα Αγώνων, προστίθεται η σημαία V για έρευνα και διάσωση (συνδυάζεται με το νέο κανόνα 37) και η Πορτοκαλί σημαία αποκτά πλέον την επίσημη ερμηνεία ότι είναι το ένα άκρο της γραμμής εκκίνησης επίσημη. Την ίδια ερμηνεία αποκτά και η Μπλε σημαία, αλλά για τη γραμμή τερματισμού. Τέλος, γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι ένα οπτικό σήμα μπορεί να αναρτηθεί όχι μόνο πάνω από σημαία κλάσης, όπως ίσχυε μέχρι τώρα, αλλά και πάνω από σημαία στόλου, διοργάνωσης ή περιοχής ιστιοδρομιών. Αυτό μέχρι τώρα συνηθιζόταν να γράφεται στις οδηγίες πλου.
Ξεκαθαρίζεται ότι μία Κλήση μέσα στον αγώνα μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε γλώσσα αρκεί να είναι κατανοητή από όλους όσους επηρεάζονται από την κλήση αυτή. Αυτό σημαίνει ότι εάν ένα σκάφος φωνάξει “ΕΝΣΤΑΣΗ” είναι αποδεκτό, ενώ άλλες κλήσεις, όπως “EO!!!”, παραμένουν παντελώς άχρηστες. Οι Κανονισμοί Λειτουργίας (Regulations) της WS γίνονται μέρος των κανόνων. Τέλος, πλέον ως επίσημες ερμηνείες λογίζονται και η ερμηνεία του Κανόνα 42, αλλά και οι ερμηνείες των Κανονισμών Λειτουργίας.
Ο εξοπλισμός και το πλήρωμα δε λαμβάνονται πλέον υπόψιν για την Εκκίνηση και τον Τερματισμό, τη Μερική Ανάκληση (κανόνας 29) και για όλους αυτούς τους κανόνες που αναφέρονται στις ποινές κατά την Εκκίνηση (κανόνες 30.1 – 30.4), όπως και για τον κανόνα 44.2. Προσοχή, όμως, γιατί συνεχίζει να λαμβάνεται κανονικά υπόψιν για την Επικάλυψη. Πλέον για την εκκίνηση και τον τερματισμό λαμβάνεται υπόψιν μόνο η γάστρα του σκάφους. Βέβαια αυτό δημιούργησε άμεσα την ερώτηση «Τι είναι η γάστρα? Και που ξεκινάει η γάστρα του σκάφους?» Παρά τη σύγχυση, η WS εξέδωσε γρήγορα ένα Q&A που προσπαθεί να απαντήσει τα ερωτήματα αυτά. Σύμφωνα με αυτό, ο ορισμός της γάστρας είναι αυτός που γίνεται αντιληπτός στη γενική χρήση της λέξης. Εξαρτήματα όπως το bow-sprit, δεν αποτελούν (τις περισσότερες φορές) μέρος της γάστρας, ενώ τα φτερά ενός skiff είναι μέρος της γάστρας.
Ο Χώρος-Σημείου ορίζεται με πιο σαφή τρόπο, ως αυτός που δικαιούται ένα σκάφος για να πλεύσει γύρω/περάσει ένα σημείο ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ με αυτό. (Προσοχή στις εξαιρέσεις που ισχύουν στις ιστιοσανίδες και τις αετοσανίδες).
Τα περιεχόμενα του κανόνα 28.2 αντικαθίστανται από το νέο ορισμό Πλεύση της Διαδρομής, ο οποίος εμφανίζεται πλέον και στον ορισμό της Ορθής Πορείας.
Στο νέο ορισμό του Διάδικου έγινε ξεκάθαρο ποιοι περιλαμβάνονται. Στους παλιούς κανόνες υπήρχε ένα «κενό» στις αιτήσεις αποκατάστασης που ζητούσε μία επιτροπή για ένα σκάφος. Σε αυτήν την περίπτωση, το σκάφος δεν ήταν διάδικος στην ακρόαση, πράγμα που δεν ήταν …λογικό.
Τα Πρόσωπα Υποστήριξης υποχρεώνονται να παρέχουν βοήθεια σε όποιον βρίσκεται σε κίνδυνο, σύμφωνα με την προσθήκη στον κανόνα 1.1, ενώ στον κανόνα 2, η ποινή για παράβαση του Ευ Αγωνίζεσθαι επιστρέφει ξανά στο γνώριμο DNE, έπειτα από την αποτυχημένη αλλαγή της τελευταίας τετραετίας όπου επέτρεπε και ένα απλό DSQ.
Οι θεμελιώδεις κανόνες 5 και 6 τροποποιήθηκαν ριζικά. Ο κανόνας 5 τώρα υποχρεώνει όλα τα στελέχη αγώνων να διέπονται και να ακολουθούν τους Κανόνες Αγώνων Ιστιοπλοΐας για τη διεξαγωγή των διοργανώσεων (παλαιότερα αυτό περιεχόταν στον κανόνα 84, ενώ τώρα έγινε Θεμελιώδης Κανόνας) και ο κανόνας 6 ορίζει τους Κανονισμούς Λειτουργίας της World Sailing που έχουν την ισχύ ενός κανόνα. Ο κανόνας 7 δεν υπάρχει πια.
Όσον αφορά στο Μέρος 2 των κανόνων, πλέον θα είναι η Προκήρυξη του Αγώνα (και όχι πια οι Οδηγίες Πλου) που θα καθορίζουν εάν και πότε θα ισχύει ο ΔΚΑΣ.
Η απαλλαγή του κανόνα 14(b) διαγράφηκε, και μαζί με τον κανόνα 21 μεταφέρθηκε, μαζί με όλους του κανόνες που αναφέρονται σε απαλλαγές, στο νέο κανόνα 43.1.
Ο κανόνας 16.2 αλλάζει σημαντικά:
πλέον εφαρμόζεται μόνο σε πλεύση όρτσα (ούτε στα πρύμα, ούτε στην πλαγιοδρομία) και μόνο μετά το σήμα της Εκκίνησης (υπήρχε και στην παλαιότερη έκδοση). Αυτό το τελευταίο, παρόλο που στους νέους κανόνες δεν αναφέρεται άμεσα, εντούτοις προκύπτει από την απάντηση στο WS Case 132, όπου δίνεται μία εξήγηση το είναι beat to windward.
Το Αριστερήνεμο σκάφος πλέον πρέπει να περάσει υπήνεμα του Δεξήνεμου, και όχι από την πρύμνη του (η λέξη υπήνεμα στον κανόνα δεν είναι με πλάγια γράμματα και συνεπώς δε συνδέεται με τον ορισμό Υπήνεμα).
Τέλος, εφαρμόζεται μόνο όταν το Αριστερήνεμο σκάφος ποδίζει (όταν ορτσάρει εφαρμόζεται ο κανόνας 16.1).
Πλέον, ολόκληρος ο κανόνας 18 παύει να ισχύει όταν ο Χώρος-Σημείου έχει δοθεί σε ένα σκάφος που το δικαιούται, και όχι μόνο οι κανόνες 18.2(b) και 18.2(c), όπως ήταν γραμμένο μέχρι τώρα. Αυτή η αλλαγή προσπαθεί να κλείσει μία «τρύπα» που υπήρχε στους προηγούμενους κανόνες, όπου σε ορισμένες περιπτώσεις άλλαζε το δικαίωμα Χώρου-Σημείου, από το ένα σκάφος στο άλλο.
Στον κανόνα 20.4 προστέθηκαν επιπλέον απαιτήσεις για τις περιπτώσεις που η φωνητική κλήση μπορεί να μην ακουστεί. Αυτό μπορεί να συμβεί σε γρήγορα σκάφη ή σε υψηλές εντάσεις ανέμου. Επιπλέον, δίνει το δικαίωμα στην Προκήρυξη του Αγώνα να ορίζει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας για χώρο για αναστροφή. Προσοχή, οι εναλλακτικοί αυτοί τρόποι επικοινωνίας αντικαθιστούν τους αρχικούς και δεν είναι προσθήκη σε αυτούς.
Ο κανόνας 25.1 ξεκαθαρίζει ότι η Προκήρυξη του Αγώνα πρέπει να είναι διαθέσιμη πριν ένα σκάφος δηλώσει συμμετοχή και οι Οδηγίες Πλου πρέπει να είναι διαθέσιμες πριν τις ιστιοδρομίες.
Ο κανόνας 28.2 μίκρυνε δραματικά, εξαιτίας του νέου ορισμού Πλεύση της Διαδρομής, όπου και μεταφέρθηκε το μεγαλύτερο μέρος του. Πλέον περιορίζει μόνο το πότε μπορεί ένα σκάφος να διορθώσει ένα σφάλμα στην πλεύση της διαδρομής, καθορίζοντας ότι αυτό μπορεί να γίνει πριν διασχίσει τη γραμμή για να Τερματίσει.
Τέλος, ο νέος κανόνας 37 ορίζει ότι η σημαία V με ένα ηχητικό, εμπλέκει τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των Προσώπων Υποστήριξης, να παρακολουθούν τις επικοινωνίες της επιτροπής αγώνα για οδηγίες έρευνας και διάσωσης.
Στους νέους Κανόνες Αγώνων Ιστιοπλοΐας έγινε μία προσπάθεια να βελτιωθεί η δομή των κανόνων και αυτό το βλέπουμε πολύ έντονα στο Μέρος 4 όπου χωρίστηκε σε δύο μέρη, το πρώτο περιγράφει τις γενικές προϋποθέσεις, και το δεύτερο τις προϋποθέσεις που σχετίζονται με τον εξοπλισμό.
Ο κανόνας 42 περιλαμβάνει πλέον και το foiling και σβήνει τον περιορισμό που υπήρχε στα όρτσα. Ενώ για να ξεκινήσει ένα σκάφος να κάνει σέρφινγκ ή να πλανάρει μπορεί να τραβήξει τα πανιά του μία φορά στο κύμα ή σε κάθε ριπή ανέμου, ακόμα και στα όρτσα, για να ξεκινήσει το foiling μπορεί να τραβήξει πολλαπλές φορές.
Ο νέος κανόνας 43 περιέχει όλες τις απαλλαγές. Οι παλιοί κανόνες 21(a) και 21(b), 64.1(a) και 14(b) συμπεριλαμβάνονται πλέον όλοι στο νέο αυτόν κανόνα. Στον κανόνα 43.1(b), περιγράφεται πλέον ότι εάν ένα σκάφος σαν αποτέλεσμα ενός συμβάντος στο οποίο εμπλέκεται άμεσα, δικαιούται απαλλαγή, τότε θα την πάρει τη στιγμή του συμβάντος και δε χρειάζεται να εκτελέσει ποινή.
Προσοχή στον κανόνα 47! Πλέον και τα Πρόσωπα Υποστήριξης πρέπει να είναι προσεκτικά και να μη ρίχνουν σκουπίδια στο νερό!
Εάν κάποιο μέλος του πληρώματος πέσει στο νερό θα πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με το σκάφος, πριν το υπόλοιπο πλήρωμα συνεχίσει να ιστιοδρομεί προς το επόμενο σημείο σύμφωνα με τον κανόνα 48. Αυτό σημαίνει ότι να κρατιέται από ένα σκοινί χωρίς να είναι πάνω στο σκάφος, είναι αρκετό…
Ο κανόνας 50.1 είναι ο παλιός κανόνας 43, με μόνη νέα προσθήκη τα χαρακτηριστικά της ζώνης κρεμάσματος, η οποία πρέπει να συμμορφώνεται με το ISO 10862 και πρέπει να είναι τύπου άμεσης απελευθέρωσης (αυτό μπορεί να αλλάξει από τους Κανόνες της Κλάσης). Η νέα αυτή προσθήκη θα μπει σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 2023.
Σχετικά με τις ενστάσεις και τις αιτήσεις αποκατάστασης, ένα σκάφος πλέον μπορεί να παρουσιάσει σε μία ΕΕ μία αναφορά (κανόνας 60.1(c)) για μία παράβαση κανόνα. Όχι οποιουδήποτε κανόνα, αλλά μόνο κάποιον που αναφέρεται σε παράβαση από Πρόσωπο Υποστήριξης (κανόνας 60.3(d)) ή για κακή διαγωγή (κανόνας 69.2(b)). Το ίδιο μπορεί να κάνει τόσο η Επιτροπή Αγώνα (κανόνας 60.2(c)), όσο και η Τεχνική Επιτροπή (κανόνας 60.4(c)).
Ο κανόνας 60.5 μας λέει ότι ένα σκάφος ή μία επιτροπή δεν μπορούν να κάνουν ένσταση για παράβαση του κανόνα 69 ή των Κανονισμών Λειτουργίας που περιγράφονται στον κανόνα 6, εκτός και εάν το επιτρέπει ο ίδιος ο Κανονισμός Λειτουργίας.
Εάν μία επιτροπή θέλει να κάνει ένσταση σε ένα σκάφος, τότε μία ανακοίνωση στον επίσημο πίνακα ανακοινώσεων πληρεί την προϋπόθεση ενημέρωσης του σκάφους, όπως αναφέρεται στον κανόνα 61.1(b). Η ανακοίνωση αυτή δεν πρέπει να συγχέεται με την ανάρτηση του πινακίου ακροάσεων, η οποία χρησιμεύει για να ειδοποιήσει τους διάδικους για τον τόπο και το χρόνο της ακρόασης (κανόνας 63.2) και όχι για να τους ενημερώσει για την πρόθεση ένστασης.
Ο κανόνας 62.1(b) επιτρέπει να δοθεί αποκατάσταση εάν το σκάφος που προκάλεσε τραυματισμό ή υλικές ζημιές εξαιτίας της παράβασης ενός κανόνα του Μέρους 2, εκτέλεσε την προβλεπόμενη ποινή ή τιμωρήθηκε. Επίσης, πλέον στον κανόνα συμπεριλαμβάνονται και πιθανές παραβάσεις του ΔΚΑΣ ή των Κρατικών Κανόνων Προτεραιότητας.
Μία ακόμα αλλαγή που σχετίζεται με την αποκατάσταση είναι στον κανόνα 62.1(d), ο οποίος πλέον επιτρέπει πιθανή αποκατάσταση σε περίπτωση παράβασης του κανόνα 2 ή του κανόνα 69 από ένα Πρόσωπο Υποστήριξης.
Ο νέος κανόνας 62.2(a) πλέον περιγράφει το χρονικό όριο των 30 λεπτών που έχει ένα σκάφος για να ζητήσει αποκατάσταση σχετικά με μία απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων, την τελευταία αγωνιστική ημέρα.
Ο κανόνας 63.2 ορίζει ότι όχι μόνο οι πληροφορίες της ένστασης ή της αίτησης αποκατάστασης (όπως ήδη ίσχυε) πρέπει να είναι διαθέσιμες στους διαδίκους, αλλά και οποιοσδήποτε ισχυρισμός και, βεβαίως, να τους δοθεί επαρκής χρόνος για να προετοιμαστούν. Επιπλέον, εάν δύο η περισσότερες ακροάσεις αφορούν το ίδιο συμβάν ή συμβάντα που συνδέονται στενά τότε μπορούν να εκδικαστούν μαζί. Αυτό δεν ισχύει σε μία ακρόαση βάσει του κανόνα 69, η οποία δεν μπορεί να συνδυαστεί με κανένα άλλο είδος ακρόασης.
Ο κανόνας 63.6(a), πιθανότατα περιέχει την αλλαγή με το μεγαλύτερο ρίσκο σε ολόκληρο το βιβλίο των Κανόνων Αγώνων Ιστιοπλοΐας. Ο κανόνας αυτός επιτρέπει σε μία ΕΕ να δεχθεί και έμμεσες μαρτυρίες (“hearsay evidences”)… Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τι είναι οι έμμεσες μαρτυρίες. Σε καμία περίπτωση οι Επιτροπές Ενστάσεων δε θα τριγυρνάνε και θα κρυφακούν κουτσομπολιά!! Οι έμμεσες μαρτυρίες, σύμφωνα με τη λογική, αλλά και το αγγλικό νομικό λεξικό, αναφέρονται σε μαρτυρίες που το άτομο που τις δίνει δεν είναι παρών στην ακρόαση. Για παράδειγμα, η διάγνωση ενός ιατρού που περιέθαλψε έναν αθλητή και δεν μπορεί να είναι παρών στην ακρόαση, αποτελεί έμμεση μαρτυρία και μπορεί να γίνει δεκτή, πλέον, στην ακρόαση. Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με τον κανόνα 63.6(a), η ΕΕ μπορεί να μη λάβει υπόψιν της μαρτυρίες που δεν είναι σχετικές ή επαναλαμβάνονται χωρίς λόγο. Προσοχή, αυτό δε σημαίνει ότι η ΕΕ μπορεί ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ να μη λάβει υπόψιν της μαρτυρίες. Μπορεί, όμως, να ρωτήσει τους διάδικους εάν όλοι οι μάρτυρες θα επαναλάβουν την ίδια μαρτυρία, και σε αυτήν την περίπτωση (ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ) και με τη συγκατάθεση του διάδικου να μη λάβει υπόψιν της τις υπόλοιπες μαρτυρίες πριν ακόμα ακουστούν.
Παρομοίως, και ο κανόνας 63.6(d) δίνει το δικαίωμα στην ΕΕ να δώσει την κατάλληλη βαρύτητα στα αποδεικτικά στοιχεία, για να πάρει την απόφασή της (πάντα μπορούσε να το κάνει, αλλά τώρα είναι πλέον ξεκάθαρο).
Ο νέος κανόνας 63.9 εμφανίζεται, και αναφέρεται στα Πρόσωπα Υποστήριξης. Περιγράφει τις διαδικασίες για τις ακροάσεις που συμπεριλαμβάνουν τα Πρόσωπα Υποστήριξης.
Ακόμα ένας κανόνας με σημαντικές αλλαγές είναι ο κανόνας 64. Αρχικά, περιγράφει τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, αναφέροντας ότι βασίζονται σε μία ισορροπία πιθανοτήτων (“balance of probability”). Αυτό σημαίνει ότι ένα γεγονός είναι πιο πιθανό να έχει συμβεί σε σχέση με ένα άλλο. Επίσης, περιγράφει ότι οι αποφάσεις της Επιτροπής Ενστάσεων λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία και σε περίπτωση ισοψηφίας, η ψήφος του προέδρου μετράει διπλή. Επιπλέον, ο κανόνας αναφέρει ότι κάθε υπόθεση πρέπει να εξετάζεται με βάση τις πληροφορίες που αναγράφονται στην αίτηση ή με τις μαρτυρίες που δίνονται κατά την ακρόαση και, εάν χρειάζεται, η Επιτροπή μπορεί να αλλάζει το είδος της υπόθεσης.
Ο παλιός κανόνας 64.1 έχει μεταφερθεί στο νέο κανόνα 43, καθώς αναφερόταν σε απαλλαγές.
Τέλος, ο νέος κανόνας 64.6 αναφέρεται στις διακριτικές ποινές. Με μία αναφορά από ένα σκάφος που παραβίασε έναν κανόνα για τον οποίο προβλέπεται διακριτική ποινή [DP], η ΕΕ θα μπορεί να αποφασίσει τι ποινή να επιβάλει, από το να μην κάνει τίποτα μέχρι και να ακυρώσει το σκάφος. Δε χρειάζεται ακρόαση για να αποφασιστεί η ποινή αυτή (κανόνας 63.1).
Πλέον, όλα τα γεγονότα, τα συμπεράσματα, οι αποφάσεις, οι ποινές που επιβάλλονται σε οποιαδήποτε ακρόαση, ακόμα και για τον κανόνα 69, θα μπορούν να δημοσιεύονται, σύμφωνα με το νέο κανόνα 65.3, εκτός και εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για να ορίσει διαφορετικά η Επιτροπή.
Ο κανόνας 69.1(b)(2) αναφέρεται και στο παρελθόν, αφού περιλαμβάνει ενέργειες που φέρνουν ή έχουν φέρει το άθλημα σε δυσφήμιση και μπορεί να επιβληθεί ποινή ακόμα και μετά το τέλος της διοργάνωσης. Οπότε, προσοχή στο τι γράφετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι εφέσεις, σύμφωνα με τον κανόνα 70.3, στέλνονται στην Εθνική Αρχή όπου βρίσκεται ο Τερματισμός ενός αγώνα που διασχίζει τα νερά περισσοτέρων της μίας χώρας, εκτός και εάν οι Οδηγίες Πλου ορίζουν διαφορετικά.
Τέλος, στα Παραρτήματα (εκτός αυτών που αναφέρονται σε διαφορετικά είδη αγωνισμάτων) έγιναν διάφορες αλλαγές. Η σημαντικότερη αφορά στη νέα βαθμολογία NSC που περιέχεται στον κανόνα A10. Σημαίνει ότι δεν πλεύσατε τη διαδρομή (Did Not Sail the Course).
Μικρότερες αλλαγές έχουν γίνει στις προδιαγραφές των γραμμάτων και των αριθμών ιστίων που περιγράφονται στο Παράρτημα G, τα οποία πλέον μπορούν να είναι σε οποιαδήποτε γραμματοσειρά sans-serif που είναι ευδιάκριτη, αρκεί να είναι όλα στο ίδιο χρώμα μεταξύ τους και σε αντίθεση με το χρώμα του πανιού. Το Παράρτημα J, που αφορά την προκήρυξη και τις οδηγίες πλου, προσαρμόστηκε στις αλλαγές και έγινε μία πολύ σημαντική προσπάθεια να μην επαναλαμβάνονται οι ίδιες πληροφορίες και στα δύο έγγραφα. Οι οδηγοί πρότυπων προκηρύξεων και οδηγιών πλου δε βρίσκονται πια στο βιβλίο, αλλά μπορούν να βρεθούν on-line στη σελίδα της World Sailing. Τέλος, στο Παράρτημα M έγιναν μικρές αλλαγές για να υπάρχει συμφωνία του κειμένου με αυτά που γράφονται στους κανόνες, ενώ στο Παράρτημα Ν μπήκε προεπιλεγμένο χρονικό όριο, μέσα στο οποίο ο διάδικος έχει το δικαίωμα να ζητήσει ακρόαση από το full panel της επιτροπής στην περίπτωση που δεν είναι ικανοποιημένος από την απόφαση μίας υποεπιτροπής. Το παραπάνω αφορά μόνο σε Διεθνείς Επιτροπές Ενστάσεων (International Juries).
Σε ξεχωριστό άρθρο θα εξετάσουμε τις αλλαγές στους κανόνες στα Παραρτήματα που αφορούν διαφορετικά είδη αγωνισμάτων (match race, team race, kiteboards, κλπ.). Στο μεταξύ, προσοχή γιατί η World Sailing έχει ήδη εκδώσει κάποιες σημαντικές αλλαγές στους κανόνες, τις οποίες μπορείτε να βρείτε εδώ.
Καλή ανάγνωση….
Comments